Naha Teu Seep Tuang teh?

Budak leutik aneheun naha aya dahareun di kolong korsi.
(sundaonline/egg)

Basa ngahadiran acara resepsi pernikahanana Neng Siti sareng Cep Fariz di Gedung Korpri Kabupaten Bandung, Minggu (24/8), aya budak lalaki keur cingogo bari nempo ka kolong korsi. “Mamah, naha eta teu seep?” kitu kurang leuwih pok-pokanana eta budak ka nu jadi indungna anu keur diuk bari nanggeuy piring kadaharanana. Tapi indungna jongjon bae. Inyana kalah ka ngasong-ngasong sendok anu pinuh ku dahareun nu rek dihuapkeun ka anakna.

Budak teh jadi kerung. Meureun cek pikirna, naha manehna bet dipaksa sina meakkeun dahareun, ari di kolong korsi piring anu masih pinuh ku dahareun diculkeun. “Mamah, naha batur mah emameunana teu diseepkeun?”

Jadi mubah kadaharan teh. (sundaonline/egg)

Saur Ibu Ninis (57) tamu ondangan ti Jalan Bojongloa Bandung, eta piring dina kolong korsi anu pinuh keneh ku dahareun teh urut ibu-ibu tengah tuwuh. Duka urang manana mah. Oge duka ku naon bet teu seep tuangna. Padahal da pasakanana dina eta hajat teh kawilang raraos. Komo mie kocokna mah.

Teu aneh cenah di nu hajat mah sok kitu. Loba jalma anu ngalas sangu jeung deungeunna sahabekna, tapi tempona dahar teu beak. Padahal ari kira-kirana moal beak mah, hadena, ulah loba-loba ngalas teh. Sing karunya ka nu boga hajat. Eta sakabeh lalawuh anu ngajagrag dina meja parasmanan teh kenging meser. Meserna oge ku artos, sanes ku daun.

Ibu Ninis. (sundaonline/egg)

“Ibu mah sok manglebarkeun ari ningal tuangeun anu nyesa kitu teh,” saur eta Ketua RT 02 RW 01 Kelurahan Panjuanan Kacamatan Astanaanyar Kota Bandung bari mencrong kana dahareun di kolong korsi. “Leuheung anu nyesakeun dahareun teh budak olol leho, da ieu mah jalma dewasa, malah aki-aki jeung nini-nini,” saurna deui kawas nu kutuk gendeng.

Basa kopean.comnganaha-naha ka ibu-ibu anu teu seep tuangna, pokna teh kalah ka kieu, “Hih, apan saur paribasana oge saeutik kudu mahi, loba kudu nyesa.”

Ngadangu omongan sarupa kitu, Ibu Ninis anu pantang nyesakeun tuangeun anu tos dialasna giak ngahuit. “Eta mah lepat paham atuh!” pokna. Saeutik mahi loba nyesa mah dina hal nyiar kipayah. Lamun meunang duit saeutik nya wayahna kudu nepi ka mahi. Lamun meunang loba nya kudu nyesa, ulah dimonyah-monyah atawa dipake awuntah. “Tapi ari ngeduk tuangeun loba bari tuluy disesakeun mah nya lepat,” Ibu Ninis terus ngabuih. [] Endang GG