Sodakoh

Aya dongeng nu rada lucu. Nya eta hiji jalma ngumaha ka hiji ustadz. Pokna teh, "Duh, abdi mah tacan tiasa masrahkeun sodakoh sapuluh persen teh. Ma'lum da geuning abdi mah sangsara teh beak karep!"  

"Geus, ulah ngarahuh kitu, anggursi hayu urang ngadu'a !" ceuk eta ustadz. Atuh harita keneh duanana ngadu'a ka Alloh nu maha kawasa.  

Alhamdulillah. Sabada didu'akeun eta jalma teh boga pangasilan. Sarta ti harita manehna bisa nyumponan sodakohna kalayan suka bungah. Tapi, abong jalma, basa pangasilanana ngagedean, eta jalma teh ngarahuh deui. Sababna? Nya eta manehna jadi ngarasa lebar lamun kudu masrahkeun sodakoh sapuluh persen teh, da ku gedena tea deuih.

Ngan basa hal eta dibalakakeun, pok bae ustadz teh ngalahir, "Teu kudu bingung. Ari lebar ngaluarkeun sodakoh anu gede mah, urang ngadu'a deui we, sangkan ku Alloh pangasilan urang teh disaeutikkeun deui!" [] Endang GG