Daging Anjing "Enak"

Dina taun 1950 kuring boga batur anyar sapagawean, anyaran keneh jeneng. Manehna teh urang Minahasa (Sulawesi Utara), ngora keneh jeung kasep tur sopan deuih.

Dina waktu-waktu nu salse, manehna sok ngadongengkeun kaayaan jeung adat-istiadat di lemburna. Kuring jeung babaturan sapagawean resep ngadengekeunana, loba nu anehna nu beda jeung kaayaan sarta adat-istiadat kabiasaan di urang.

Dina hiji poe waktu ngadongengna teh bras kana bab kadaharan kabeuki manehna jeung jelema-jelema nu sabangsa di lemburna, nya eta daging anjing.

Lebah dinya kuring jeung babaturan hayang nyaho, daging anjing teh dikumahakeun jeung kumaha didaharna. Kieu cek manehna mun dicaritakeun ku basa Sunda mah:

Anjing naon jeung nu kumaha bae ngeunah, tapi anjing hideung nu ngeunah pisan mah dagingna. Anjing teh teu dipeuncit, tapi ditarok huluna nepi ka paeh, jadi getihna henteu kaluar, teu kapiceun. Tuluy dipiceun huluna, buntutna, suku-sukuna semet tuur, buluna dikerik lenang ku silet atawa ku peso cukur, tuluy dikumbah beresih. Jeroanana oge dipiceun kabeh, diganti ku sarupaning adonan beunang nyiksik, kentang, buncis, engkol, bawang katut samara sejenna lengkep, dijejel nepi ka buncir. Tuluy beuteungna dikaput nepi ka rapet, geus kitu dipanggang nepi ka asak di tempat parantina, pamanggangan (pangbakaran).

Anjing teh ditiir ku paniir beusi nu beunang diputer di luhureun seuneu pangbakaran. Diputer we terus, luhureun areng ruhay, teu eureun-eureun can katembong mah. Sakira geus cukup asak, dijait, diteundeun dina beusi atawa lodor. Diteundeun dina meja makan lengkep jeung sangu katut sagala rupana pikeun dahar ngariung sakulawarga.

Geus kitu mah tinggal murak ku peso gede jeung seukeut, masing-masing pada milih sakaresepna, bari teus dahar sakumaha biasa.

Barang ditanyakeun kumaha rasana eta daging anjing nu dipasak sarupa kitu, ari jawabna teh bari ngacungkeun indung leungeun katuhuna: “Bukan main.... Enaaaak....”

Di antara babaturan nu babarengan ngadengekeun aya nu ngiles ka luar, lumpat ka wese, teu kuateun nahan angen, ngadak-ngadak seueul....

Kuring ge meh kitu harita teh. Kabeneran kuat nahan, jeung karunya ka manehna, bisi kasigeung.... [] S. Sauni