Nyanghareupan Lebaran, Narebus Barang ka Pegadaian
 |
| Ku lobana outlet jeung sistim online, nasabah bisa transaksi di Pegadaian kalayan tumaninah. |
 |
| Asman Humas Kanwil X PT Pegadaian Persero Bandung, Iwan Nirwana. | sundaonline.com |
Dina nyanghareupan lebaran, Pegadaian pakepuk ngaladenan nasabah. Aya nasabah anu ngahaja nginjeum duit, tapi aya oge anu rek nebus barang, hayang kapake dina lebaran. “Mung lucu, bade lebaran teh seuseueurna nu narebus barang,” cek Asman Humas Kanwil X PT Pegadaian Persero, Iwan Nirwana, ka sundaonline.com di kantorna, Jalan Pungkur Bandung, Senen (20/6). “Sanes di Pegadaian nu araya di Bandung wungkul, tapi di tiap Pegadaian di sakuliah Indonesia,” pokna deui ngajentrekeun.
Ku lobana nu narebus barang, Pegadaian teu perlu uleng nyadiakeun anggaran pikeun ngaladenan nasabah nu barutuheun duit. Sanajan, dina barutuheunana oge, Pegadaian siap nedunan pangabutuh nasabahna.
Cek Iwan Nirwana, ramena Pegadaian ku nasabah nu ngarinjeum duit mah basa mapag bulan Romadon, nya eta kaom padagang nu barutuheun modal usaha.
Ngan kiwari mah, sakumaha lobana nasabah nu lar sup ka Pegadaian, moal matak pagegelek. Sabab, cek Iwan Nirwana, jumlah outlet Pegadaian terus nambahan. Lian ti kitu, transaksina geus sacara online. Jadi, nasabah bisa transaksi di outlet mana bae. “Danget ieu, jumlah outlet Pegadaian di Kanwil X Bandung aya 316,” Iwan Nirwana ngeceskeun.
Barang nu ditarebus ku nasabah dina nyanghareupan lebaran teh lolobana emas. Iwan Nirwana netelakeun, 80% barang anu digadekeun ka Pegadaian nya eta emas. Sesana, 20%, nya eta barang elektro kayaning hape, komputer, lap top, sapedah, sapedah motor, mobil, jeung sajabana ti eta. Nilik kana barang-barang nu digadekeunana, kagambar yen kiwari nasabah Pegadaian lain masarakat cacah kuricakan wungkul, pantar menak nu kaitung jegud oge teu asa-asa ngagadekeun barangna ka Pegadaian. Buktina, teu saeutik nasabah anu ngagadekeun mobil anu hargana Rp 500 juta ka luhur. “Mangga we emut, upami nasabah nu kitu, naha masih disebut masarakat menengah ke bawah?” cek Iwan Nirwana bari ngabelengeh seuri.
Ayeuna mah, ka Pegadaian, geus taya nasabah nu ngagadekeun sinjang atawa sarung. Masalahna, lain bakal ditolak ku Pegadaian, kiwari nasabah nu marake sinjang geus langka. “Dugi ka awal taun 2000-an mah aya keneh nu ngagadekeun sinjang oge,” cek Iwan Nirwana. “Seueurna nasabah nu ngagadekeun sinjang hartosna harita sinjang kalintang diperyogikeunana ku balarea,” pokna deui ngajentrekeun.
Sanajan ukur sinjang, ku Pegadaian teu burung ditampa. Henteu ditolak. “Margi, upami ditolak, hawatos, bilih nasabah cigna ka rentenir anu bungana matak nyekek,” Iwan Nirwana nembongkeun salah sahiji maksud pamarentah dina ngayakeun Pegadaian pikeun balarea di sakuliah Indonesia. [] ram
Ku lobana nu narebus barang, Pegadaian teu perlu uleng nyadiakeun anggaran pikeun ngaladenan nasabah nu barutuheun duit. Sanajan, dina barutuheunana oge, Pegadaian siap nedunan pangabutuh nasabahna.
Cek Iwan Nirwana, ramena Pegadaian ku nasabah nu ngarinjeum duit mah basa mapag bulan Romadon, nya eta kaom padagang nu barutuheun modal usaha.
Ngan kiwari mah, sakumaha lobana nasabah nu lar sup ka Pegadaian, moal matak pagegelek. Sabab, cek Iwan Nirwana, jumlah outlet Pegadaian terus nambahan. Lian ti kitu, transaksina geus sacara online. Jadi, nasabah bisa transaksi di outlet mana bae. “Danget ieu, jumlah outlet Pegadaian di Kanwil X Bandung aya 316,” Iwan Nirwana ngeceskeun.
Barang nu ditarebus ku nasabah dina nyanghareupan lebaran teh lolobana emas. Iwan Nirwana netelakeun, 80% barang anu digadekeun ka Pegadaian nya eta emas. Sesana, 20%, nya eta barang elektro kayaning hape, komputer, lap top, sapedah, sapedah motor, mobil, jeung sajabana ti eta. Nilik kana barang-barang nu digadekeunana, kagambar yen kiwari nasabah Pegadaian lain masarakat cacah kuricakan wungkul, pantar menak nu kaitung jegud oge teu asa-asa ngagadekeun barangna ka Pegadaian. Buktina, teu saeutik nasabah anu ngagadekeun mobil anu hargana Rp 500 juta ka luhur. “Mangga we emut, upami nasabah nu kitu, naha masih disebut masarakat menengah ke bawah?” cek Iwan Nirwana bari ngabelengeh seuri.
Ayeuna mah, ka Pegadaian, geus taya nasabah nu ngagadekeun sinjang atawa sarung. Masalahna, lain bakal ditolak ku Pegadaian, kiwari nasabah nu marake sinjang geus langka. “Dugi ka awal taun 2000-an mah aya keneh nu ngagadekeun sinjang oge,” cek Iwan Nirwana. “Seueurna nasabah nu ngagadekeun sinjang hartosna harita sinjang kalintang diperyogikeunana ku balarea,” pokna deui ngajentrekeun.
Sanajan ukur sinjang, ku Pegadaian teu burung ditampa. Henteu ditolak. “Margi, upami ditolak, hawatos, bilih nasabah cigna ka rentenir anu bungana matak nyekek,” Iwan Nirwana nembongkeun salah sahiji maksud pamarentah dina ngayakeun Pegadaian pikeun balarea di sakuliah Indonesia. [] ram
Komentar
Posting Komentar